Wasvrouwengrot

Er zijn een aantal grotten langs de Tiretaine, waarvan sommige van vulkanische oorsprong zijn, waaronder de grotte des laveuses. Sommige van deze grotten zijn gebruikt voor zeer ongebruikelijke doeleinden.

De vallei van de Tiretaine in Royat heeft veel kunstenaars geïnspireerd, wier schilderijen worden bewaard in het Musée d'Art Roger-Quilliot in Clermont-Ferrand. Schilders hebben er vaak voor gekozen om de rivier, de molens die eraan grenzen en de kerk Saint-Léger die de rivier domineert, af te beelden (Charles Théodore Sauvageot, Léon Fleury, Paul Huet, Théodore Rousseau).

Charles Taylor en Justin Nodier, in het deel gewijd aan de Auvergne in hun "Voyages pittoresques et romantiques dans l'ancienne France" (1829), tonen de grotte des laveuses (wasvrouwengrot) onder de priorij van de kerk van Saint-Léger. De grot komt uit in de basaltstroom die tijdens het Quartair uitbrak in de Petit Puy de Dôme. Onder de stroom vormde zich een stoombel die werd ingesloten toen de lava afkoelde. Toen de Tiretaine in zijn bed groef, kwam de grot aan het licht. De grot is 30 meter lang, 10 meter diep en 3,50 meter hoog. Er zijn zeven bronnen. Het schijnt dat de grot in 1949 werd geclassificeerd als "nationaal erfgoed", op verzoek van de plaatselijke gemeente. De overblijfselen van een wasplaats zijn er nog steeds.

Er zijn nog andere grotten langs de Tiretaine, met name de nabijgelegen Siméoni-grot. Hier bevindt zich de bron die de beroemde fontein van Amboise in Clermont voedde dankzij het werk van de 16e-eeuwse Florentijnse ingenieur Gabriel Siméoni. De beroemde Grotte du Chien, vlakbij het spoorwegviaduct, dankt zijn faam aan de kooldioxide die hij uitstoot. Het geurloze CO2, dat zwaarder is dan lucht, neemt het onderste deel van de grot in beslag en zorgt ervoor dat de honden stikken, zoals de gidsen aan hun bezoekers demonstreerden. Het arme dier werd vervolgens vervangen door een kaars. De grot is nu gesloten voor het publiek.