Voormalig sanatorium Sabourin - ENSACF

Het voormalige sanatorium Sabourin, dat ondanks zijn opmerkelijke architectuur eerder met de sloop werd bedreigd, huisvest sinds 2015 de École nationale supérieure d'architecture de Clermont-Ferrand.

Dit ziekenhuis werd in de jaren 1930 gebouwd door de architect Albéric Aubert (1895-1971) en is samen met het Lycée Jean-Zay in Thiers het enige voorbeeld van modernistische interbellumarchitectuur in de regio. Het werd vernoemd naar Charles Sabourin (1849-1920), een arts gespecialiseerd in pneumologie, die in 1898 het eerste sanatorium van Frankrijk in de buurt opende, in Durtol.

De instelling werd gebouwd op de helling van de puy de Chanturgue, in overeenstemming met de criteria voor de locatie van sanatoria in die tijd: bescherming tegen de heersende wind, isolatie van de natuur, de mogelijkheid om een omheind en bewaakt park te creëren, openheid naar het landschap en de gezondheid van de grond. Om zich aan te passen aan de helling van het terrein werd de grootste vleugel loodrecht op de heuvels gebouwd, terwijl de hoofdgevel naar het zuiden gericht was, zodat de patiënten konden genieten van vrij uitzicht en zonneschijn.

Het gebouw maakt deel uit van de functionalistische beweging, geïnspireerd door het Bauhaus en het denken van architecten en stedenbouwkundigen Gropius en Le Corbusier. Volgens deze architectuurstroming moet de vorm van een gebouw uitsluitend overeenkomen met het gebruik ervan: helderheid, eenvoudige lijnen, horizontaliteit en het gebruik van moderne materialen zijn aan de orde van de dag. De brede horizontale ramen van het gebouw, het overheersende wit, de vijfde gevel die uit een terras bestaat en het smalle, formele silhouet zijn ook karakteristiek.

Het sanatorium Sabourin werd in 1997 verlaten en in 2006 gerestaureerd om er in 2015 de École nationale supérieure d'architecture de Clermont-Ferrand in onder te brengen. Het gebouw staat sinds 2000 op de monumentenlijst.