Sint-Maartenkerk

De kerk Saint-Martin, die op de monumentenlijst staat, dateert uit de 12e eeuw en illustreert de belangrijkste kenmerken van de Romaanse stijl. Het heeft verschillende restauratiefasen ondergaan, waarbij met name 14e-eeuwse muurschilderingen tevoorschijn zijn gekomen.

De kerk Saint-Martin werd in de 12e eeuw gebouwd op een plek die al lang bezet was, met name door een oud klooster uit de 6e eeuw. Ze bestond samen met de kerk Saint-Hilaire, die in 1888 werd verwoest. Enkele overblijfselen van de kerk Saint-Hilaire zijn nog te zien in de rue Saint-Hilaire. De aanwezigheid van deze twee kerken getuigt van de vroegere verdeling van Cournon in twee parochies onder twee verschillende heren: de eerste rond de kerk Saint-Martin en het kerkhof, eigendom van de bisschop van Clermont, en de tweede rond de voormalige kerk Saint-Hilaire, onder het beschermheerschap van de lekenheer.

De kerk Saint-Martin illustreert, net als de basiliek Notre-Dame-du-Port in Clermont-Ferrand, de belangrijkste kenmerken van de romaanse stijl: het gebruik van blonde arkose, tongewelven, de aanwezigheid van halfronde bogen zowel binnen als buiten, een koor omringd door een kooromgang met uitstralende kapellen, een massieve barlong en zijbeuken bekroond door tribunes om de gewelven te ondersteunen.

De kerk onderging verschillende restauratiefasen in de 18e en 19e eeuw: de klokkentoren werd herbouwd, er werd een kapel gebouwd in het zuiden en de westelijke gevel werd aangepast door de architect Hugues Imbert (1802-1876), die de kerk Saint-Eutrope in Clermont-Ferrand en de kerk Saint-Martin in Ceyrat ontwierp. De kerk staat sinds 1912 op de monumentenlijst. In 2003 bracht een restauratieprogramma onder andere muurschilderingen uit de 14e eeuw en putti (cherubijnen) uit de 17e en 18e eeuw aan het licht.