Pavillon Saint-Mart of jichtfontein

Het Pavillon Saint-Mart, geïnspireerd door Italië en het Oosten, is een voormalige beenbadinrichting die in 1912 werd gebouwd om de activiteit van het kuuroord nieuw leven in te blazen.

In 1912 vroeg Auguste Rouzaud, eigenaar van de chocoladefabriek "À la Marquise de Sévigné", aan architect Louis Jarrier (1862-1982) om het gebouw te herbouwen waar de bron sinds 1880 werd geëxploiteerd. Aanvankelijk werd de bron gebruikt om te drinken, maar later werden de voordelen ontdekt voor het baden in de benen. Op een krappe plek aan de oevers van de Tiretaine creëerde Jarrier een asymmetrisch gebouw geïnspireerd op de Oudheid en Byzantium, met ronde bogen, een koepel, dakramen en kanaaltegels in Romeinse stijl.

De monumentale ingang wordt benadrukt door een boog met knuppels waarvan de boog versierd is met mozaïek. Het uithangbord, het wapenschild van Saint-Mart en de bolle fontein zijn uitgevoerd in Briare-emaille, terwijl de achtergrond is uitgevoerd in porcellanato. De woorden "gesticht in de eeuw van Augustus" doen misschien denken aan het oude verleden van het kuuroord en de nabijheid van de Romeinse baden, maar dit is een grappige verwijzing. Het verwijst eigenlijk naar Auguste Rouzaud.

Binnen, onder de koepel, is de ontspanningsruimte ondergebracht onder een glazen stolp. De elf behandelkamers, met baden, worden voorafgegaan door een kleine lounge. De doucheruimte, met zijn met waterlelies betegelde muren, heeft zijn sproeisysteem behouden. Alle andere muren zijn bedekt met witte tegels in grootstedelijke stijl. Het etablissement werd in 1912 geopend. Het paviljoen staat sinds 1948 op de monumentenlijst. In 1980 werd het definitief gesloten voor verzorging. De bron werd geleverd aan de spa voor externe behandelingen en aan de ontspanningsruimte voor interne behandelingen.