Lycée Blaise Pascal

Het Lycée Blaise Pascal, ontworpen in de jaren 1950 en 1960, is een hiërarchisch, gestructureerd en georganiseerd complex dat zowel functioneel als luchtig is. De school heeft een echt stedelijk kader gekregen.

Het Lycée Blaise-Pascal werd opgericht in 1808 en was gereserveerd voor jongens. Het was aanvankelijk gehuisvest in het voormalige jezuïetencollege aan de rue du Maréchal-Joffre uit 1675. Het lycée werd in 1877-1880 uitgebreid met de bouw van een bijgebouw, het Petit lycée, aan de Avenue Carnot, ontworpen door de architect François-Louis Jarrier (1829-1881). Dit bijgebouw is nu verbonden aan het Lycée Jeanne-d'Arc, dat eronder werd gebouwd tussen 1896 en 1899 om meisjes op te vangen wier opleiding voorheen was toevertrouwd aan nonnen.

Na de Tweede Wereldoorlog werd het Lycée Blaise Pascal te klein om de leerlingen te huisvesten. Er werd daarom besloten om een nieuwe school te bouwen op de plaats van de voormalige kazerne van Gribeauval, naast de universiteit. De werkzaamheden begonnen in 1954 met een project van architect Georges Noël (1907-1970), winnaar van de Prix de Rome, die ook het Ambroise-Brugière en Sidoine-Apollinaire lyceum en de Faculteit der Kunsten en Geesteswetenschappen in Clermont-Ferrand ontwierp. De officiële opening vond plaats in 1962. De tien gebouwen waaruit het bestaat zijn zeer verschillend en zijn van elkaar gescheiden om openingen naar de stad te creëren. De gevels zijn gemaakt van platen ingelegd met roodachtig-oker grind en de ramen zijn geaccentueerd met witgeverfd beton. Volvic-steen werd gebruikt voor de basis om de hellende grond en de hoofdingang aan de Avenue Carnot te compenseren. Een bas-reliëf van de beeldhouwer Raymond Coulon (1917-2007) siert de ingang.