Klokkentoren

Deze klokkentoren - zo genoemd vanaf de 18e eeuw - dateert eigenlijk uit de 15e eeuw en heeft in de loop der jaren verschillende doelen gediend.

In de middeleeuwen diende deze vierkante toren als postportaal (kleine poort) naar het dorpsfort, een beschermd gebied met de kerk in het midden. De huidige Rue des Forts herinnert aan het bestaan van een muur.

Deze klokkentoren - zo genoemd in de 18e eeuw - was ook een symbool van de rechten die de gemeenschap van inwoners had verworven (charter of franchise). Hij draagt de klok die hen de burgerlijke tijd gaf die hun leven markeerde. De klok bleef in gebruik tot 1868, toen hij werd vervangen door de klok op de klokkentoren van de kerk Saint-Martin.

Op de muur van de ingang is nog steeds de steun van het quinquet te zien, een olielamp met een reservoir die werd gebruikt tot 1911, toen er elektrische verlichting werd geïnstalleerd in Cournon-d'Auvergne. In de 19e eeuw werd de lamp aangestoken met walnootolie die door de burgemeester werd geschonken tijdens de "loue", wanneer werkgevers de arbeiders kwamen werven die ze voor die dag nodig hadden.

Het Metropole heeft verschillende andere voorbeelden van klokkentorens in Cébazat, Pont-du-Château en Gerzat.