Kasteel

Het kasteel in de stad Cébazat heeft zijn stempel gedrukt op de geschiedenis van de gemeente. Het is een heel oud gebouw met neo-middeleeuwse kenmerken uit de 19e eeuw.

Dit zeer oude gebouw dateert uit de 11e of 12e eeuw. Het behoorde toe aan de heren van Cébazat van de 13e tot de 17e eeuw, waaronder Eldin de Cébazat (1212), vazal van de graven van Auvergne. De laatst bekende afstammeling was Péronelle de Cébazat, vrouwe van Blanzat in 1622.

In 1241 erfde Alphonse de Poitiers, broer van koning Saint Louis, de heerlijkheid Cébazat. In 1270 verleende hij de stad Cébazat een concessie die de bevoegdheden van de inwoners ten opzichte van de landsheer versterkte. Vanaf de 14e eeuw maakte Cébazat deel uit van de heerlijkheid Tournoël. De heerlijkheid ging vervolgens over in de handen van de familie de la Roche en in 1598 in die van de familie De Laqueuille, heren van Châteaugay. In 1793 werd het kasteel verkocht aan Martial Mignard, die het op zijn beurt verkocht aan Jean Vaury. Het kasteel was voor het laatst eigendom van kolonel Claude Viallard (1927-2021), een aangetrouwde afstammeling van Jean Vaury, voordat het in 2022 door de gemeente werd gekocht.

Het hoofdgebouw, dat in de 19e eeuw ingrijpend werd verbouwd, heeft nog elementen uit de Middeleeuwen, de 15e eeuw (glas-in-loodramen) en de 16e eeuw (raam- en deurkozijnen). De donjon die het kasteel domineert wordt bekroond door een borstwering die wordt ondersteund door machicoulis en een uitkijkpost die de ingang naar de wenteltrap markeert. Op een van de hoeken staat een wachttoren. Deze neo-middeleeuwse elementen dateren uit de 19e eeuw. Een tuin omringt de woning met zijn mammoetboom, rotsgrot en schuur. In de rue des Fossés en de impasse des Murs zijn de overblijfselen van een verdedigingstoren en de stadsmuur te zien.