Franse bank

Dankzij de geografische ligging produceert de drukkerij van de Banque de France sinds 1918-1920 grote hoeveelheden bankbiljetten. De bouwstijl is ongebruikelijk in de regio.

De drukkerij van de bankbiljetten van de Banque de France verhuisde in 1918-1920, net na de Eerste Wereldoorlog, naar Chamalières. Chamalières werd gekozen vanwege de invloed van Étienne Clémentel, toen parlementslid voor Puy-de-Dôme en minister in het kabinet van Clemenceau. De regering wilde de fabriek beveiligen door hem ver van de grenzen te plaatsen. De Banque de France had een andere locatie in Vic-le-Comte waar papier voor bankbiljetten werd gemaakt. De vestigingen in Chamalières en Vic-le-Comte hebben 700 mensen in dienst en produceren 2,5 miljard bankbiljetten per jaar. De helft van deze productie is voor euro's, de andere helft voor buitenlandse valuta, voornamelijk uit Centraal- en West-Afrika.

De gebouwen zijn gebouwd door architect Raoul Gignoux, een werknemer van de Banque de France, in een industriële bouwstijl die eerder in Noord-Frankrijk of Engeland wordt aangetroffen. Naast de productiewerkplaatsen waren er ook woningen voor managers en arbeiders in huizen met tuinen. Sommige hiervan zijn nu verdwenen. De villa van de gouverneur werd in de jaren 1930 gebouwd in baksteen en steen op de hoek van de avenues de Royat en Montjoly. Met de bouw van het personeelshuis van de bank aan de Montjolylaan werden de faciliteiten van de fabriek in 1953-1954 voltooid.