Cité de la Plaine

De woonwijk Plaine, die tussen 1925 en 1929 werd gebouwd in de buurt van de fabriek van Cataroux, is de grootste arbeiderswijk van Michelin in de regio Clermont-Ferrand.

De Michelin-fabriek werd in 1889 opgericht door André en zijn broer Édouard. In 1900 had de fabriek slechts honderd arbeiders in dienst en in 1924 waren dat er al 18.000. In 1909 richtte de fabriek in het kader van haar sociale en gezondheidsbeleid de Société d'Habitation du Personnel Michelin en haar programma voor goedkope huisvesting (HBM) op. Tussen 1910 en 1930 werden arbeiderswijken gebouwd in Clermont-Ferrand en na de Tweede Wereldoorlog vond 50% van de nieuwbouw plaats in afgelegen steden. In 1970 bezat Michelin 8.000 wooneenheden. Er zijn nog 27 Michelin-woonwijken in Clermont-Ferrand.

Vlakbij de fabriek van Cataroux werd de woonwijk Plaine gebouwd op een terrein van 45 hectare met een orthogonale indeling. Het is de grootste van de agglomeratie. De straatnamen, gegeven door Marie-Thérèse Michelin, de vrouw van Édouard, illustreren de katholieke morele waarden: rue de la Foi, rue de l'Amitié, rue de la Bienfaisance, rue de la Bonté, rue du Devoir... Rue de la Volonté en rue du Courage zijn de langste in de wijk.

De woonwijken werden gebouwd volgens de Tayloristische methode die in fabrieken werd gebruikt. De woonwijk bestaat uit 301 huizen: vier halfvrijstaande woningen, elk met een tuin van ongeveer 400 m². Ze werden gebouwd met eenvoudige materialen: breezeblock gemaakt van klinkers uit de ovens van de fabriek, tegels en gewapend cement voor de vloeren, eik voor het schrijnwerk, den voor de vloeren, gietijzer voor de goten en mechanische tegels. De begane grond bestaat uit een hal die uitkomt op de keuken, een slaapkamer en een afdak waarin de wasruimte met douche, toilet en kelder zijn ondergebracht; de eerste verdieping heeft twee slaapkamers. In de jaren 1950 werd het landgoed uitgebreid door de bouw van 235 zelfbouw Castor woningen, waarbij de fabriek plannen, materialen tegen voorkeursprijzen en technisch toezicht leverde. In de jaren 1970 werden er collectieve woningen aan toegevoegd.

De woonwijk heeft twee scholen, twee coöperatieve winkels (SOCAP: Société d'Approvisionnement), een kerk gewijd aan Jezus de Arbeider en een sportfaciliteit, het Leclanché stadion. Het zwembad Tournesol Jacques-Magnier, aan de rue Louise-Michel, werd gebouwd in opdracht van de stad, ook al werd het gebouwd na de bouw van de woonwijk Plaine, en past in dezelfde geest van gestandaardiseerd bouwen voor sociale doeleinden (1976).